فضاهای شهری در سراسر جهان برای سالیان متمادی در زمره با اهمیت‌ترین مکانها برای اهداف گردشگری بودهاند. شهرها متشکل از عناصر، اجزاء، فضاها، عملکردها و قوانین حاکم، بعلاوه روابط جاری و موضوعات مرتبط با آنها، به عنوان بزرگترین مجموعهها و آثار انسانی، جلوههای متنوعی از زیبایی را به انسان القاء میکنند. فضای گردشگری شهری، ...
بیشتر
فضاهای شهری در سراسر جهان برای سالیان متمادی در زمره با اهمیت‌ترین مکانها برای اهداف گردشگری بودهاند. شهرها متشکل از عناصر، اجزاء، فضاها، عملکردها و قوانین حاکم، بعلاوه روابط جاری و موضوعات مرتبط با آنها، به عنوان بزرگترین مجموعهها و آثار انسانی، جلوههای متنوعی از زیبایی را به انسان القاء میکنند. فضای گردشگری شهری، فضایی است که منابع گردشگری در آن موجود و الگوی رفتاری گردشگران تابعی از منابع گردشگری است. ضرورت پژوهش حاضر از آن روست که با توجه به توان تاریخی، فرهنگی و طبیعی، شهر کرمانشاه، ظرفیتهای بالقوه فراوانی برای جذب گردشگر و به تبع آن بهره مندی از مزایای آن در این شهر وجود دارد که، در صورت اعمال مدیریتی پویا، آثار مثبت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، به همراه خواهد آورد؛ ضمن این که منجر به‌ایجاد قطب گردشگری شهری، در غرب کشور، خواهد شد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات، میدانی و کتابخانهای است. اطلاعات به دست آمده از طریق پرسشنامه، در شاخص‌های بیستگانه دسته‌بندی و از طریق مدل تحلیل عاملی به عوامل معنادار خلاصه شده و در نهایت، سهم و نقش هر عامل در مدیریت گردشگری شهری، مشخص شده است. نتایج نشان دهنده آن است که عامل گسترش امکانات و خدمات زیربنایی با مقدار ویژه 31/3 و درصد واریانس 8/29، اولین و مهم‌ترین عاملی است که بیشترین برازش را در برداشته است بنابراین، متغیرهای مربوط به گسترش امکانات و خدمات زیر بنایی، مؤثرترین متغیرها در مدیریت فضاهای گردشگری شهری هستند. دومین عامل مؤثر، طراحی و برنامهریزی صحیح و علمی است که از مقدار ویژه 78/2 و درصد واریانس 47/22 برخوردار است.
