توکل آقایاری هیر؛ محمد عباس زاده؛ فرانک گراوند
چکیده
مقاله حاضر با هدف بررسی ارتباط بین برخی عوامل فردی و عوامل سطح محله با سلامت روانی شهروندان تهرانی 18ـ45 ساله، به روش پیمایشی و با جمعآوری داده از 448 شهروند تهرانی ساکن 25 محله مختلف این شهر با کاربرد روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انجام یافته است. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفتهاند. برای ...
بیشتر
مقاله حاضر با هدف بررسی ارتباط بین برخی عوامل فردی و عوامل سطح محله با سلامت روانی شهروندان تهرانی 18ـ45 ساله، به روش پیمایشی و با جمعآوری داده از 448 شهروند تهرانی ساکن 25 محله مختلف این شهر با کاربرد روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انجام یافته است. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفتهاند. برای بررسی تأثیرات توأمان عوامل سطح فرد و سطح محله، از مدل رگرسیونی دوسطحی در تحلیلهای چندمتغیره استفاده شده است. براساس نتایج، سطح سلامت روانی پاسخگویان در حد 46/4 (در یک مقیاس 2/1 تا 6 واحدی) و متوسط به بالا بوده و براساس تحلیلهای دومتغیره، تمام متغیرهای سطح فرد شامل؛ پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی (مثبت)، سن (مثبت) و سبک زندگی سالم (مثبت)، وضع تأهل (به نفع متأهلها) و جنس (به نفع مردان) رابطه معناداری با سلامت روانی پاسخگویان داشتهاند. نتایج حاصل از برازش مدل دوسطحی (فردـ محله) نشان داد که همه متغیرهای سطح اول، به استثنای سن، تأثیر معنادار خود در مدل نهایی دوسطحی را حفظ کردهاند. شرایط اجتماعی مساعد در سطح محله نیز با کنترل اثر متغیرهای سطح اول، بهشکل مثبت و معناداری بر سلامت روانی پاسخگویان تأثیر گذاشته است. متغیرهای سطح فرد 23/13 درصد و متغیرهای سطح محله 89/33 درصد از واریانس سلامت روانی را بهترتیب در سطوح اول و دوم مدل دوسطحی تبیین کردهاند.