غلامرضا لطیفی
چکیده
این مقاله به بررسی نقش فرهنگ و برنامهریزی فرهنگی در توسعۀ شهری برای افزایش امنیت اجتماعی میپردازد. امروزه نقش فرهنگ در برنامهریزیها بهخصوص برنامهریزی شهری و منطقهای پررنگتر شده و برنامهریزان شهری و منطقهای نیز این ضرورت را دریافتهاند و میبایست فرهنگ را در برنامۀ کار خود قرار دهند، ازاینرو هر نوع برنامهریزی ...
بیشتر
این مقاله به بررسی نقش فرهنگ و برنامهریزی فرهنگی در توسعۀ شهری برای افزایش امنیت اجتماعی میپردازد. امروزه نقش فرهنگ در برنامهریزیها بهخصوص برنامهریزی شهری و منطقهای پررنگتر شده و برنامهریزان شهری و منطقهای نیز این ضرورت را دریافتهاند و میبایست فرهنگ را در برنامۀ کار خود قرار دهند، ازاینرو هر نوع برنامهریزی شهری و منطقهای باید بحث فرهنگ و هویت فرهنگی را در برنامه کار خود قرار دهد. فرهنگ بهعنوان یک عامل اصلی در برنامهریزی، در آینده توسعه نقش و جایگاه مهمی را ایفا میکند، که عدم توجه به آن در برنامهریزی؛ تأثیرات منفی زیادی بر جای میگذارد. جمعآوری اطلاعات بر مبنای مطالعۀ کتابخانهای و اسنادی بوده و بهصورت توصیفی-تحلیلی میباشد. نتیجۀ پژوهش نشان میدهد که روش برنامهریزی و مدیریت شهری باید تغییراتی را در خود ایجاد کند و بهجای روشهای صرفاً کمّی و آماری و در نظر گرفتن مؤلفههای صرفاً اقتصادی و سیاسی، روشهای کیفی هم به کار برده شود و در امر برنامهریزی برای شهر و منطقه مؤلفههای فرهنگی (نیازها، ارزشها و هنجارهای مردم، صنایع فرهنگی و...) در نظر گرفته شود.