زینب قتولی؛ فرح ترکمان؛ عالیه شکربیگی
چکیده
تحقیق حاضر به آسیبشناسی رفاه وضعیت اشتغال زنان بر اساس قوانین حمایتی مندرج در قانون اساسی ایران پرداخته شده است. از روش تحلیل محتوا با تکنیک اسناد و مدارک استفاده شد.برای مطالعه اسناد نوشتاری و تعیین مقولات، تحلیل محتوای مقولهای مورد استفاده قرار گرفته است. اسناد مورد مطالعه همان شکوائیهها و دادخواستهای زنان شاغل است که طی ...
بیشتر
تحقیق حاضر به آسیبشناسی رفاه وضعیت اشتغال زنان بر اساس قوانین حمایتی مندرج در قانون اساسی ایران پرداخته شده است. از روش تحلیل محتوا با تکنیک اسناد و مدارک استفاده شد.برای مطالعه اسناد نوشتاری و تعیین مقولات، تحلیل محتوای مقولهای مورد استفاده قرار گرفته است. اسناد مورد مطالعه همان شکوائیهها و دادخواستهای زنان شاغل است که طی سالهای 1390 تا 1396 به ادارات تعاون، کار و رفاه اجتماعی تهران ارائه گردیده است. از میان تعداد 63502 پروندهی مربوط به شکایات زنان، 380 دادخواست مورد بررسی قرار گرفته و آمارهای قابل تأملی از مغایرت در قوانین و کیفیت و اجرای آن در خصوص اشتغال زنان دیده میشود.از میان 332 شکایت مطروحه تنها 69/49 درصد به سرکار بازگشتهاند و از میان زنان دارای مرخصی زایمان نیز که 106 مورد بودهاند، در نهایت تنها 84/35 درصد از این افراد توانستهاند به سر کار خود باز گردند. وجود این موارد مبین ناکافی بودن کیفیت قوانین و ضمانت-های اجرایی در حق زنان شاغل است.یافتهها نشان میدهد که هر چند قوانین حمایتی توانستهاند بخشی از مطالبات زنان از طریق مواد تدوین شده در قوانین کار را برآورده کنند و حقوق زنان را حتی به شکلی جزئی به آنان بازگردانند، اما هنوز آسیبها و موانعی در خصوص کیفیت و اجرای قوانین حمایتی و همچنین نوع احکام و آراء صادره از سوی هیأتهای نظارتی به چشم میخورد.