نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار جامعه شناسی دانشگاه عللامه
2 کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
هدف اصلی این تحقیق بررسی تأثیر همسان همسری برمطلوبیت روابط زناشویی است.جامعه آماری شامل تمام زنان ومردان متاهل دارای همسر 18سال به بالای شهر تهران است و روش نمونه گیری چند مرحلهای شامل نمونه گیری طبقهبندی شده، خوشهای و در آخرتصادفی ساده است، حجم نمونه 405 نفر است که از 18 منطقه شهرداری شهر تهران انتخاب شدهاند (9 سلول شمال شهر، 9 سلول مرکز شهر و 9 سلول جنوب شهر). متغیر وابسته میزان مطلوبیت روابط زناشویی است که بوسیله تست Enrich (یکی از آزمونهای معتبر در سنجش میزان مطلوبیت ) سنجیده میشود. فرضیه همسان همسری سنی از نظریه کارلسون، همسان همسری تحصیلی از فرانسوا دوسینگلی، همسان همسری مذهبی از بوسار و بل، همسان همسری طبقاتی از گرینبلت، همسان همسری شغلی از کالینز، همسان همسری درآمدی از نظریه مبادله، همسان همسری جغرافیایی از بوسارد، همسان همسری قومیتی از بوچانان و همسان همسری بر مبنای باورهای جنسیتی از کالینز گرفته شده است. (10 فرضیه) تحقیق از نوع پیمایشی است و به تبع آن روش جمعآوری اطلاعات پرسشنامه است.یافتههای تحقیق به 3 دسته توصیفی (جداول یک بعدی )، تبیینی (جداول دو بعدی ) و نظری (رابطه بین نظریه و فرضیه ) دسته بندی شدند.
همسان همسری سنی با 9/99% تایید شد، یعنی هر چه همسان همسری سنی افزایش پیدا کند، مطلوبیت رابطه زناشویی هم افزایش مییابد. همسان همسری تحصیلی نیز با 9/99 % مورد پذیرش قرار گرفت، پس افزایش آن با افزایش مطلوبیت رابطه زناشویی همراه است.همسان همسری مذهبی با 9/99% قابل قبول اعلام شد، پس افزایش آن با افزایش مطلوبیت رابطه زناشویی همراه است. همسان همسری طبقاتی با 99% اطمینان پذیرفته شد، پس رابطه مثبت و مستقیمی با مطلوبیت رابطه زناشویی دارد. همسان همسری شغلی نیز با 7/99% پذیرفته شد، که به منزله این است که افزایش آن با افزایش مطلوبیت روابط زناشویی همراه است. همسان همسری درآمدی با 95% اطمینان رد شد بهاین معنی که بین این نوع همسانی با مطلوبیت رابطه همسران ارتباطی وجود ندارد. همسان همسری سکونتی با 9/99% اطمینان مورد پذیرش واقع شد، به عبارت دیگر با افزایش آن میزان مطلوبیت رابطه زناشویی هم افزایش پیدا میکند. همسان همسری قومیتی و باورهای جنسیتی نیز، هر دو با 9/99% تایید شدند. در آخر نیز مشخص شد که فرضیه همسان همسری (بصورت عام) با مطلوبیت رابطه زناشویی رابطه مثبت و معناداری دارد (9/99%). R بدست آمده برابر است با 826/0، ضریب تعیین (2R) نیز 682/0 و ضریب تعیین تصحیح شده[1] نیز 675/0 است. طبق نتایج بدست آمده 68% واریانس متغیر وابسته (میزان مطلوبیت روابط زناشویی) توسط متغیرهای مستقل تبیین میشود؛ 32% باقیمانده نیز توسط عواملی است که در اینجا لحاظ نشده اند ولی تأثیر گذار بودهاند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Relationship Between Homogamy and Marital Satisfaction
نویسندگان [English]
- Tahereh Ghaderi 1
- Somaeh Mardani 2
1
2
چکیده [English]
The main objective of this research is to investigate the effect of homogamy on marital satisfaction. The population consisted of all married individuals aged 18 years and above in Tehran. The sampling method used was multistage sampling that consisted of stratified sampling, cluster sampling, and simple random sampling. The sample size comprised of 405 individuals who were selected from 18 municipal districts of Tehran (9 cells at northern Tehran, 9 cells at central Tehran, and 9 cells at southern Tehran). The dependent variable was marital satisfaction, which was assessed using Enrich test (a valid test for the assessment of satisfaction). Carlson’s age homogamy, François de Singly’s educational homogamy, Bossard and Boll’s religious homogamy, Greenblatt’s class homogamy, Collins’ occupational homogamy, income homogamy in exchange theory, Bossard’s geographic homogamy, Buchanan’s ethnic homogamy, and Collins’ homogamy in sexual beliefs were the hypotheses of this study (10 hypotheses).
The research was of survey type, and questionnaire was used as the method of data collection. The findings were categorized into three groups including descriptive (one-dimensional tables), explanatory (two-
dimensional tables), and theoretical (the relationship between theory and hypothesis).
Age homogamy was confirmed at 99.9%. In other words, marital satisfaction increases as age homogamy rises. Educational homogamy was also confirmed at 99.9%, which means that an increase in education homogamy comes with an increase in marital satisfaction. Religious homogamy was confirmed at 99.9%. Thus, marital satisfaction increases with religious homogamy. Class homogamy was confirmed at 99% confidence. So there is a positive and direct relationship between class homogamy and marital satisfaction. Occupational homogamy was confirmed at 99.7%, which means that an increase in occupational homogamy is accompanied with an increase in marital satisfaction. Income homogamy was rejected at 95%, i.e. there is no relationship between this type of homogamy and marital satisfaction. Residential homogamy was confirmed at 99.9% confidence. In other words, it increases with marital satisfaction. Both ethnic and sexual beliefs homogamy were confirmed at 99.9%. Finally, the overall homogamy hypothesis was confirmed to have a positive and significant relationship with marital satisfaction (99.9%). R value was obtained at 0.826. The coefficient of determination (R2) was 0.682, and adjusted coefficient of determination (adjusted R square) was 0.675. According to the results, 68% of the variance in the dependent variable (marital satisfaction) is explained by the independent variables. The remaining 32% consisted of effective factors that were not taken into account here.
کلیدواژهها [English]
- Homogamy
- relationship satisfaction
- Marital