نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استاد جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبایی(نویسنده مسئول)(عضو پیوسته گروه مطالعات جوانان)
2 دانشجوی دکتری رفاه اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
چکیده
شادکامی به عنوان یک وضعیت اجتماعیِ مرکب از ابعاد فردی (تجربهی احساسات مثبت و رضایت از زندگی)، اجتماعی (همبستگی و تعاملات گرم اجتماعی) و ساختاری (وجود زمینهها و پیششرطهای لازم برای شکوفایی و تحقق قابلیتهای انسانی) موضوعی مهم در سیاستگذاریهای اجتماعی و رفاهی به شمار میرود. با عطف توجه به شواهد موجود از پایین بودن میزان شادی در ایران و استان ایلام و نیز ضرورت درک معانی آن در میان مردم جهت استفاده در برنامهریزیها و اقدامات مداخلهای، تحقیق حاضر کوشیده است معانی و تعاریف مردم استان ایلام از شادکامی را مطالعه کند. مبانی مفهومی تحقیق در قالب رویکردهای فلسفی، روانشناختی و جامعهشناختی تدوین شده است تا پیچیدگی و چندبعدی بودن مفهوم شادکامی را پوشش دهد. تحقیق حاضر یک تحقیق کیفی در قالب پارادایم تفسیری و برساختگرایی است که دادههای آن با استفاده از مصاحبه نیمهساختیافته در استان ایلام گردآوری شدهاند. مشارکتکنندگان در تحقیق 36 نفر بوده و از طریق نمونهگیری هدفمند انتخاب شدهاند. مصاحبهها با روش تحلیل مضمونی مورد تحلیل قرار گرفته و چهار مضمون از از آنها استخراج شده است که عبارتند از آزادی که مشتمل است بر دو مضمون فرعی آزادی منفی (رهایی از هر عامل ناخوشایندی که مانع از آرامش و تحقق زندگی مطلوب شود) و آزادی مثبت (برخورداری از امکانات لازم جهت پرداختن به اهداف و اولویتهای زندگی)، انطباق به معنای تناسب و همخوانی میان ذهنیت و شرایط عینی فرد، رضایت از زندگی یا همان ارزیابی مثبت از زندگی و قدرت به معنای توانایی پذیرش و کنارآمدن با مشکلات و امور ناخوشایند و پیامدهای منفی آنها. بر مبنای تحلیل نتایج، توصیههای سیاستی شامل بازسازی اجتماع از طریق احیاء و تقویت سرمایه اجتماعی، بهبود شرایط عینی زندگی در قالب راهبردهایی مانند اشتغالزایی و سرزندهسازی محیط، توجه بیشتر به مسئله عدالت و برابری توزیعی در سیاستگذاریهای کلان و فراهم کردن شرایط دسترسی برابر به امکانات و فرصتهای موجود در راستای تحقق قابلیتهای فردی و بازاندیشی در محتوای برنامههای نهادهای رسمی آموزش و جامعهپذیری با محوریت تقویت اخلاق شهروندی، هویتهای جمعی و ارزش‌های غایی تدوین گردیده است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
The Meanings and Definitions of Happiness Among Citizens Sajad Moradi (A Qualitative Study in Ilam Province)
نویسندگان [English]
- l ll 1
- sajad moradi 2
1
2 PH.D studentof social welfare, AllamehTabatabae'eunicersity
چکیده [English]
The Meanings and Definitions of Happiness Among Citizens
(A Qualitative Study in Ilam Province)
Jafar Hezarjaribi[1] , Sajad Moradi[2]
Received: 18/4/2018 Accepted: 20/11/2017
Abstract
Happiness as a social condition consists of three aspects including personal (positive affect and life satisfaction), social (strong and supportive relations and social cohesion) and structural (necessary settings and preconditions for flourishing and actualization of human capabilities) It’s an important issue in social and welfare policies
Regarding to the fact that happiness is not in an appropriate state in Iran and Illam province, its meanings among people should be understood and used in planning and interventional actions. Hence, the current research has been done to study the meanings and definitions of happiness from the citizens’ viewpoint of Ilam.
The conceptual debates have been formulated in philosophical, psychological and sociological approaches to depict the sophisticated and multi-dimensional nature of happiness. The current research is a qualitative one in the interpretative and constructionist paradigm. The data have been gathered by semi-structured interviews. The participants are 36 persons who have been chosen by purposive sampling. The interviews have been
First, happiness as liberty which has two sub-themes: negative liberty (being free from any unpleasant factor that is preventive of peace and good life) and positive liberty (having necessary facilities for pursuit goals and priorities of life). The Second theme is happiness as adjustment which means harmony and fitness between subjective and objective conditions of life. Third, happiness as life satisfaction or positive evaluation of life, and the forth one is happiness as power that being able to accept and dealing with troubles and unpleasant affaires and their negative consequences. Based on findings, policy recommendations have been formulated in four strategies including: reconstruction of community by rejuvenate and strengthen social capital, improve objective conditions of life by employment and livability of environment, paying more attention to justice and distributive equality in macro-level policymaking so that facilities and opportunities for actualization of personal capabilities be attainable fairly, and finally, rethinking in the content of those institutions’ programs that are responsible for education and socialization to reinforcement of citizenship ethics, collective identities and ultimate ends.
Keywords: Happiness, Social Policy, Social Welfare, Social Order.
[1]. Professor in Sociology, Allameh Tabataba'i University. (Corresponding Author)
jafar_hezar@yahoo.com
[2]. Ph.D Student of Social Welfare, Allameh Tabataba'i University.
sajadmoradi62@gmail.com
)