مهدی نجاری؛ خلیل میرزایی؛ افسانه وارسته فر
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سرمایه فرهنگی در گرایش به کارهای دولتی انجام گردید. روش پژوهش حاضر توصیفی است و جامعهی مورد مطالعه 384 نفر از کارکنان بخش دولتی در شهر تهران بودند که بر اساس نمونه گیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. پرسشنامههای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامهی استاندارد سرمایهی فرهنگی بوردیو و پرسشنامهی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سرمایه فرهنگی در گرایش به کارهای دولتی انجام گردید. روش پژوهش حاضر توصیفی است و جامعهی مورد مطالعه 384 نفر از کارکنان بخش دولتی در شهر تهران بودند که بر اساس نمونه گیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. پرسشنامههای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامهی استاندارد سرمایهی فرهنگی بوردیو و پرسشنامهی پژوهگر ساختهی گرایش به مشاغل دولتی است. یافتههای به دست آمده از پرسشنامههای پژوهش توسط نرم افزار SPSS21 و آزمونهای آماری رگرسیون خطی، همبستگی پیرسون و همبستی جزئی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که سرمایهی فرهنگی بر گرایش به کارهای دولتی تاثیرگذار است. بین سرمایهی فرهنگی تجسم یافته و عینیت یافته با گرایش به کارهای دولتی رابطهی معنیداری وجود ندارد اما بین سرمایهی فرهنگی نهادینه شده و گرایش به کارهای دولتی رابطهی معنیداری مشاهده گردید. همچنین، مشاهده شد که سرمایهی فرهنگی با توجه به زمینهی اقتصادی و خانوادگی بر گرایش به کارهای دولتی تاثیرگذار است اما سرمایهی فرهنگی با توجه به زمینهی اجتماعی تاثیری بر گرایش به کارهای دولتی نداشت.احساس نیاز به شغل خاص باعث میشود که آن شغل برای فرد با ارزش شود. در جوامع جهان سوم، وقتی پدیدههای جدید با روشهای مختلف از خارج وارد میشوند یک تغییر ناگهانی در نظام اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی روی میدهد.