. (1391). مطالعه کیفی فرهنگ آپارتمان‌نشینی در شهر همدان، دکتر احمد محمدپور، دکتر جلیل کریمی، شعبان ولیزاده. برنامه ریزی رفاه و توسعه اجتماعی, 4(13), 75-115. doi: شماره 13 رفاه زمستان 1391
. "مطالعه کیفی فرهنگ آپارتمان‌نشینی در شهر همدان، دکتر احمد محمدپور، دکتر جلیل کریمی، شعبان ولیزاده". برنامه ریزی رفاه و توسعه اجتماعی, 4, 13, 1391, 75-115. doi: شماره 13 رفاه زمستان 1391
. (1391). 'مطالعه کیفی فرهنگ آپارتمان‌نشینی در شهر همدان، دکتر احمد محمدپور، دکتر جلیل کریمی، شعبان ولیزاده', برنامه ریزی رفاه و توسعه اجتماعی, 4(13), pp. 75-115. doi: شماره 13 رفاه زمستان 1391
. مطالعه کیفی فرهنگ آپارتمان‌نشینی در شهر همدان، دکتر احمد محمدپور، دکتر جلیل کریمی، شعبان ولیزاده. برنامه ریزی رفاه و توسعه اجتماعی, 1391; 4(13): 75-115. doi: شماره 13 رفاه زمستان 1391
مطالعه کیفی فرهنگ آپارتمان‌نشینی در شهر همدان، دکتر احمد محمدپور، دکتر جلیل کریمی، شعبان ولیزاده
هدف جستار بررسی مردمشناختی فرهنگ آپارتمان‌نشینی در شهر همدان است. چارچوب نظری مطالعه مبتنی بر رویکرد انسان‌شناسی فضا و مسکن آموس راپاپورت است. میدان مورد مطالعه سه مجتمع مسکونی در شهر همدان، یعنی مجتمعهای آپارتمانی «سعیدیه، مدنی و بوعلی» است. بدین منظور با «مطلعان کلیدی» شامل هیئت مدیره، نگهبانان، کادر خدماتی و 40 نفر از ساکنان این سه مجتمع مصاحبه نیمهساختیافته انجام شده است. روش اجرای تحقیق، مردمنگاری میدانی بوده، دادهها با دو فن مصاحبه و مشاهده مستقیم گردآوری و با روش تحلیل محتوای کیفی تجزیه و تحلیل شدهاند. یافتههای مطالعه نشان می‌دهد که در شهر همدان، با توجه به مهاجرت بیرویه از روستاها و شهرهای کوچک به مرکز استان، زندگی آپارتمان‌نشینی رونق یافته و همزمان بر مسائل آن نیز افزوده شده است. توسعه نامتوازن و بدون برنامه و در نتیجه آسیبزای فرآیند آپارتمان‌نشینی، مشکلات رفتاری، تعاملی و فرهنگی از مشخصههای شیوه زندگی آپارتمان‌نشینی در همدان محسوب می‌شوند.
A Qualitative Study of Culture of Living in Apartments in the City of Hamedan
چکیده [English]
The present paper aimed to anthropologically examine the culture if living I apartments in the city of Hamedan. The theoretical framework for this study is the anthropology of space and place by Amos Rapoport. The studied field included three residential complex of ‘Sa’idiyyeh, Madani and Bu Ali’ in the city of Hamedan. Semi-structured interviews were conducted with the ‘key informants’, including the board of directors, watchmen, service men and 40 residents of the three complexes. The methodology applied in this study was ethnographic fieldwork. The data was collected through interviews and direct observation and was analyzed using the qualitative content analysis method. Findings show that due to excessive migration from villages and small cities to the center of province, living in apartments has become more common and at the same time, its related issues and problems have risen up. Un-balanced and un-planned development of living in apartments leads to behavioral, interactional and cultural problems which are the characteristics of living in apartments in Hamedan.
کلیدواژه‌ها [English]
Living in Apartments, Anthropology of Space, Urban Development, Qualitative Method, Urbanization, Hamedan
مراجع
- ابراهیم‌زاده، عیسی؛ سرگزی، زینب. (1389)، «آپارتمان‌نشینی در شهرهای اسلامی و مشکلات فرهنگی ناشی از آن، مطالعه موردی شهر زاهدان»، در مجموعه مقالات چهارمین کنگره بین‌المللی جغرافی‌دانان جهان اسلام، ایران، زاهدان.
- پاپلی یزدی، محمد حسین؛ رجبی سناجردی، حسین. (1382)، نظریه‌های شهر و پیرامون، تهران: انتشارات سمت.
- تولایی، نوین (1386)، شکل شهر منسجم، تهران: انتشارات امیرکبیر.
- جهانگیری، جهانگیر؛ لهساییزاده، عبدالعلی؛ منصوریان، محمدکریم. (1385)، بررسی پیامدهای اجتماعی و فرهنگی آپارتمان‌نشینی در استان فارس: مطالعه موردی شهر شیراز، انتشارات دانشگاه شیراز.
- دانشپور، عبدالهادی. (1379)، بازشناسی مفهوم هویت در فضای عمومی شهری، پایاننامه دکتری جامعهشناسی، دانشگاه تهران.
- دواس، دی، ای. (1376)، روش پیمایش در پژوهش در علومانسانی، ترجمه: مریم رفعت و کاظم رخسار، تهران: نشر مرکز مطالعات و سنجش افکار عمومی، چاپ اول.
- فکوهی، ناصر. (1383)، انسان‌شناسی شهری، تهران: نشر نی، چاپ دوم.
- فکوهی، ناصر. (1381)، تاریخ اندیشه و نظریه‌های انسان‌شناسی، تهران: نشر نی.
- لینچ، کویین. (1383)، سیمای شهر، ترجمه دکتر منوچهر مزینی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چاپ ششم.
- محمدپور، احمد. (1390)، ضد روش 2: مراحل و رویههای عملی در روششناسی کیفی، تهران: انتشارات جامعهشناسان.
- مولایی، احمد. (1384)، هویتیابی جدید در فضاهای عمومی، پایاننامه کارشناسی ارشد رشته جامعهشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز.
- مهدوی، قوام‌الدین. (1373)، آپارتمان‌نشینی و انطباق فرهنگی، پایاننامه کارشناسی ارشد رشته مردمشناسی، دانشگاه تهران.
- Henny, Ozaki and Ritsuko Coolen. (2007). Culture, Lifestyle and the Meaning of a Dwelling. OTB Research Institute for Housing, Urban and Mobility Studies.
- Low, Setha and Denise Lawrence-Zunigais. (2003). The Anthropology of Space and Place: Locating Culture, Wiley-Blackwell.
- Mubarak, Faisal. (1993). Cultural Adaptation to Housing: A Case Study، University, Riyadh, Saudi Arabia.
- Neuman, L. (2006). Social Research Methods: Quantitative and Qualitative Approaches, Third Edition. London: Allyn and Bacon.
- Patton, M. (2001). Qualitative Research & Evaluation Methods, London: Sage Publication Ltd.
- Reissman, L. (1970). The Urban Process New York: The Free Press.
- Wirth, L. (1964). Urbanism as a way of life, P. K. and Reiss, A. J. (Eds), Critics and Society, New York: The Free.
Marshal, Sponsel. (1996). Space is the Machine, Cambridge: Cambridge University
ابتدای صفحه