حسین صادقی؛ ارشک مسائلی؛ مهدی باسخا؛ مرجان کردبچه
چکیده
این مقاله با استفاده از دیدگاه سن به برآورد شاخص کیفیت زندگی در استان‌های گوناگون کشور می‌پردازد. نتایج تجربی30 استان کشور با استفاده از تحلیل فازی نهایی مورد بررسی قرار گرفته شده است و نشان میدهد که استان‌های آذربایجان غربی، کردستان و سیستان و بلوچستان دچار بحران کیفیت زندگی میباشند. در این زمینه با توجه به شاخصهای سهگانه ...
بیشتر
این مقاله با استفاده از دیدگاه سن به برآورد شاخص کیفیت زندگی در استان‌های گوناگون کشور می‌پردازد. نتایج تجربی30 استان کشور با استفاده از تحلیل فازی نهایی مورد بررسی قرار گرفته شده است و نشان میدهد که استان‌های آذربایجان غربی، کردستان و سیستان و بلوچستان دچار بحران کیفیت زندگی میباشند. در این زمینه با توجه به شاخصهای سهگانه و متغیرهای نهگانه مورد استفاده، سیاستهای پیشنهادی برای بهبود شاخص کیفیت زندگی در استانها به ویژه استان‌های رده پایین بیان شده است. نتایج ضریب همبستگی پیرسون حاکی از آن است که ارتباط معناداری بین شاخص توسعه انسانی و کیفیت زندگی وجود دارد که بیان کننده آن است که شاخص توسعه انسانی به خوبی رفاه انسانی را بیان مینماید، اما به دلیل گستردگی متغیرهای استفاده شده در شاخص کیفیت زندگی این شاخص جامعتر میباشد. نتایج نشان میدهد که برخلاف مطالعات بین کشوری، ارتباط معناداری بین شاخصهای توسعه انسانی و کیفیت زندگی با درآمد سرانه وجود ندارد.
