نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی،مشهد، ایران.

چکیده

در سال های اخیر به مبحث تاب آوری اجتماعی توجه ویژه ای شده است تاب آوری اجتماعی به عنوان توانایی گروه ها یا جوامع برای مقابله با فشارها درمواجهه با تغییرات را می باشد.ازاین رو آموزش و یادگیری می توانند نفش موثری در ارتقا تاب آوری اجتماعی برقرارکند. مقاله حاضر به نقش آموزش و یادگیری در تاب آوری اجتماعی می پردازد. در بیان دیگر افزایش توانایی های فردی، تاب اوری فردی و به دنبال آن تاب آوری اجتماعی را افزایش می دهد. مبحث آموزش و یادگیری اولین اصل افزایش توانایی و ورود فرد به اجتماع محسوب می شود. در این راستا، 3متغیر اصلی و15 متغیر وابسته بررسی شد. پژوهش حاضر ازنوع توصیفی-تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات اسنادی و پیماشی (پرسش نامه) بوده است. با استفاده از روش های آماری همچون تحلیل عاملی و و همبستگی با آزمون اسپرمن و آزمون تی استفاده شد.تا اهداف مورد نظر این پژوهش محققین حاصل شود. جامعه آماری شامل 1811 نفر و براساس فرمول کوکران نمونه آماری تعداد 317 نفر برآوردگردید. سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و مقدار آن 834/0 بود که نشان می دهد پایایی پرسشنامه مطلوب است. همچنین مقدار تأثیر یادگیری بر تاب‌آوری حداقل 29 درصد است که نشان دهنده رابطه همسو و مستقیم تاب‌آوری و یادگیری را نشان می‌دهد؛ بنابراین بالاتر رفتن سطح آموزش و یادگیری باعث افزایش تاب‌آوری می‌شود .

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The role of education and learning in promoting citizens' social resilience (Study sample: Majd neighborhood of Mashhad)

نویسندگان [English]

  • Toktam hanaee 1
  • Fateme Gholami 2

1 Associate Professor, Department of Urbanism, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran

2 فاطمه غلامی دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران.

چکیده [English]

In recent years, special attention has been paid to the issue of social resilience. Social resilience is the ability of groups or communities to cope with pressures in the face of change. Therefore, education and learning can play an effective role in promoting social resilience. . This article deals with the role of education and learning in social resilience. In other words, increasing individual abilities increases individual resilience, followed by social resilience. The subject of education and learning is the first principle of increasing one's ability and entering society. In this regard, 3 main variables and 15 dependent variables were examined. The present research is descriptive-analytical and the method of collecting documentary information and survey (questionnaire). Using statistical methods such as factor analysis and correlation with Spearman test and t-test were used to achieve the objectives of this study. The statistical population included 1811 people and according to Cochran's formula, the statistical sample number was 317 people. The reliability of the questionnaire was measured using Cronbach's alpha coefficient and its value was 0.834, which indicates that the reliability of the questionnaire is desirable. Also, the effect of learning on resilience is at least 29%, which shows a direct and direct relationship between resilience and learning; Therefore, higher levels of education and learning increase resilience

کلیدواژه‌ها [English]

  • "social resilience
  • "education "
  • " learning
  • "
  • "Majd neighborhood"
  • اسلامی، عارفه و ابراهیمی دهکردی، امین. (1397)، «سنجش میزان تاب‌آوری اجتماعی در محلات غیررسمی (محله موردبررسی: امت آباد آمل)»، نشریه اختصاصی معماری و شهرسازی ایران، دوره 1، شماره 1: 1-10.
  • بهتاش، فرزاد؛ کی نژاد، محمدعلی؛ پیر بابایی، محمدتقی و عسکری، علی. (1392)، «ارزیابی و تحلیل ابعاد و مؤلفه‌های تاب‌آوری کلان‌شهر تبریز»، نشریه هنرهای زیبا - معماری و شهرسازی، دوره 18، شماره 3: 33-42.
  • پرتوی، پروین؛ بهزاد فر، مصطفی و شیرانی، زهرا. (1395)، «طراحی شهری و تاب‌آوری اجتماعی بررسی موردی: محله جلفا اصفهان»، نشریه معماری و شهرسازی، دوره 9، شمار 17: 99-117.
  • پیران، پرویز. (1369)، «دیدگاه‌های نظری در جامعه‌شناسی شهر و شهرنشینی (مکتب اقتصاد سیاسی فضا)» فصلنامه اطلاعات سیاسی-اقتصادی، دوره 5، شماره 40: 75-81.
  • دلاکه، حسن؛ ثمره محسن بیگی، حسین و شاهیوندی، احمد. (1396)، «میزان سواد اجتماعی در مناطق شهری اصفهان»، مجله جامعه‌شناسی نهادهای اجتماعی، دوره 4، شماره 9: 227-252.
  • روستا، مجتبی؛ ابراهیم‌زاده، عیسی و ایستگلدی، مصطفی. (1397)، «ارزیابی میزان تاب‌آوری اجتماعی شهری موردشناسی؛ شهر زاهدان«، نشریه پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، دوره 9، شماره 32: 1-14.
  • سام آرام، عزت‌الله و منصوری، سمانه. (1396)، «تبیین و بررسی مفهوم تاب‌آوری اجتماعی و ارزیابی تحلیلی شاخص‌های اندازه‌گیری آن»، فصلنامه برنامه‌ریزی بهزیستی و توسعه اجتماعی، دوره 8، شماره 32: 1-31.
  • صبوری خسروشاهی، حبیب. (1389)، «آموزش در عصر جهانی‌شدن، چالش‌ها و راهبردهای مقابله با آن»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سیاست عمومی، سال اول، شماره 1: 153-196.
  • عبادالله‌زاده ملکی، شهرام و خانلو، نسیم. (1395)، «تبیین توانمندسازی اجتماعی برای تاب‌آوری جوامع محلی در مواجهه با بحران زلزله»، کنفرانس بین‌المللی مخاطرات طبیعی و بحران‌های زیست‌محیطی در ایران، راهکارها و چالش‌ها، دوره 1، 1-18.
  • کریمی، صدیقه. (1392)، «مفهوم و مدل جامعه یادگیرنده در ایران»، مجله جامعه‌شناسی کاربردی، دوره 24، شماره 50: 41-66.
  • مبارکی، امید؛ لاله پور، منیژه و افضلی گروه، زهرا. (1396)، «ارزیابی و تحلیل ابعاد مؤلفه‌های تاب‌آوری در کرمان»، مجله جغرافیا و توسعه، دوره 15، شماره 47: 89-104.
  • امیری فهلیانی، محمدرضا. (1399)، «بررسی سناریوهای احتمالی تاب‌آوری اجتماعی در شهرها کوچک در مبارزه با بیماری‌های عفونی مانند کووید 19»، فصلنامه برنامه‌ریزی توسعه اجتماعی رفاه، دوره 11، شماره 43: 119-240.
  • محمدپورلیما، نغمه؛ بندرآباد، علیرضا و ماجدی، حمید. (1399)، «تاب‌آوری کالبدی و اجتماعی مناطق مسکونی بافت تاریخی: مطالعه موردی منطقه 12 تهران»، فصلنامه نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، دوره 12، شماره 2: 97-116.
  • منوریان، عباس؛ امیری، مجتبی و مهری کلی، سیمین. (1397)، «شناسایی مؤلفه‌های مؤثر بر افزایش تاب‌آوری اجتماعی مناطق آسیب‌پذیر و فرسوده در مواجهه با بلایای طبیعی: مورد تهران»، فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، دوره 10، شماره 34: 13-27.
  • میر ارض گر، مژینه سادات. (1394)، «نقش تاب‌آوری در رابطه با مقاومت نسبی در برابر تجارب خطرناک اجتماعی»، ماهنامه مهندسی مدیریت، دوره 8، شماره 63: 16-22.
  • معرب، یاسر؛ صالحی، اسماعیل و امیری، محمدجواد. (1395)، ارزیابی تاب‌آوری اقتصادی کاربری اراضی شهری (نمونه موردی: منطقۀ 1 تهران)، فصلنامه پدافند غیرعامل، دوره 7، شماره 3: 29-37.
  • یوسفی، محمد؛ شیعه، اسماعیل؛ خطیبی، محمدرضا و سعیدی رضوانی، نوید. (1398)، «شناسایی و اولویت‌بندی مؤلفه‌های شهر یادگیرنده با تأکید بر یادگیری مادام‌العمر»، فصلنامه علمی پژوهشی نوآوری‌های آموزشی، دوره 18، شماره 71: 100-240.